Orienteering

To nowy pomysł, który zrodził się przypadkiem podczas lokalnych zawodów. Pomysł tak się spodobał, że Piotrek w roku 2013 rozpoczął swoją przygodę właśnie z tą odmianą biegów.

Pierwsze starty i wysokie miejsca w zawodach, zarówno w biegach na orientację jak i sprintach, jeszcze bardziej zmotywowały do treningu.

Relacje z zawodów znajdziecie na naszym blogu. Wszystkich zainteresowanych tą dyscypliną i chcących spróbować swoich sił lub przyłączyć do nas by wspólnie trenować i startować zapraszamy do kontaktu.

Poniżej kilka podstawowych informacji:

Bieg na orientację (BnO, ang. foot orienteering) – olimpijska dyscyplina sportowa (choć niewpisana do programu igrzysk olimpijskich), w której zawodnik posługując się mapą i kompasem ma za zadanie w jak najkrótszym czasie przebiec określoną trasę wyznaczoną w terenie (zazwyczaj jest to las) przez punkty kontrolne. Przebieg pomiędzy punktami kontrolnymi jest dowolny i właśnie wybór wariantu przebiegu stanowi istotę biegu na orientację.

 Rodzaje biegów:

  • Sprint – szybkie i widowiskowe zawody, pozwalające na zainteresowanie wielu ludzi, gdyż areną zawodów zazwyczaj jest park, bądź tereny zurbanizowane. Mapa zwykle w skali 1:5000 lub 1:4000.
  • Bieg średniodystansowy (IOF: ang. middle) – wymaga szybkiej i dokładnej orientacji w terenie, średnia długości czasu biegu. Nawet małe błędy mogą być decydujące.
  • Bieg klasyczny (IOF: ang. long) – zawody na klasycznym dystansie sprawdzają wszystkie techniki orientacji w podobnym stopniu co prędkość i wytrzymałość fizyczną.
  • Bieg długodystansowy (IOF: ang. superlong) – obecnie zawodów rozgrywanych na tym dystansie jest coraz mniej, zawody wymagają doskonałej kondycji i trzeźwego myślenia mimo długiego czasu biegu.
  • Sztafety (IOF: ang. relay) – bieg drużyny składającej się najczęściej z 3 zawodników. Wygrywa ta sztafeta, której wszyscy zawodnicy po kolei zaliczą jak najszybciej i bezbłędnie swoje trasy. Trasy sztafet mogą być budowane na trzy sposoby:
    • metodą Farsta – budowniczy tras projektuje trasę w oparciu o zmienne odcinki trasy dla poszczególnych zawodników,
    • metodą Vännäs – budowniczy tras projektuje trasę w oparciu o częściową zmianę trasy dla poszczególnych zawodników,
    • metodą Motala – budowniczy tras projektuje różne trasy dla poszczególnych zawodników.
  • Nocny bieg na orientację (IOF: ang. night) – zawody rozgrywane po zmierzchu, na różnych dystansach. Zawodnik porusza się po lesie ze specjalną latarką na głowie, a punkty kontrolne posiadają elementy odblaskowe, które pomagają dostrzec je z większej odległości.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz